Péter Schneider: wszyscy w jego rodzinie zajmowali się winnicami, począwszy od jego pradziadków. Peter kontynuuje rodzinne gospodarstwo: w 99% produkuje winogrona winne, reszta to winogrona stołowe. W ostatnich latach eksperymentował z nowszymi odmianami z Rosji i Ukrainy.

Posiada łącznie 101 hektarów winorośli, z czego 60 hektarów znajduje się w winnicy członka w Tázlar. Dziesięć lat temu susze, erozja wietrzna, problemy z substancjami odżywczymi i wodą skierowały go na ścieżkę poszukiwania rozwiązania, które znalazł w pismach Attili Kökény na forum agroinformacyjnym. To z jego pomocą w 2015 r. z odwagą i entuzjazmem rozpoczął rolnictwo regeneracyjne.

Minęły 3-4 lata, zanim winorośl przedostała się przez roślinę okrywową bez suszy, w pierwszym roku był to owies czarny wysiewany wiosną, w innych latach owies czarny z liśćmi kolczastymi, ale przez większość czasu pracują z kombinacją żyta i wyki, którą mają teraz. Terminal wahadłowy. Omówił nowe pomysły na pomoc w uprawie bez naruszania gleby ze swoim przyjacielem i kolegą rolnikiem, Péterem Sárosdim. Transformacja spowodowała kilka ekscytujących momentów, z wieloma eksperymentalnymi sukcesami i porażkami, które przyniosły wnioski, którymi podzielimy się z uczestnikami forum rolników. Zaprezentowane zostaną również hektary, które przez ćwierć roku były traktowane kombinacją Essence i kwasu humusowego stosowanego wyłącznie na glebę i liście.

Gleby są zróżnicowane, od żółtych, niestrukturalnych, 26-kilogramowych gleb piaszczystych związanych złotem, znanych również jako piaski gipsowe, po brązowawe piaski o minimalnej zawartości gliny.

Długoterminowe cele Petera obejmują zwiększenie zawartości próchnicy i zakup siewnika bezpośredniego.